تبصرههای پنهان!
منوچهر قهرمانی مدیر مالی شرکت ثمینسازه است. این شرکت انجام پروژههای عمرانی مختلفی را در تهران و دیگر شهرستانها بر عهده میگیرد. ثمینسازه در یکی از تجربههای خود در سال 1394 بهعنوان مجری پروژهای در شهر قم انتخاب شد. منوچهر بعد از تعریف پروژه برای گرفتن ردیف پیمان به قم رفت و برای ایجاد شفافیت بیشتر، به مدیرعامل ثمینسازه پیشنهاد کرد که برای این پروژه دو نوع قرارداد تنظیم کند؛ یک قرارداد برای مصالح موردنیاز و قرارداد دیگر برای کارهای اجرایی. از نظر او، این جداسازی کمک میکرد بتوانند از همان ابتدا میزان حق بیمهای را که برای پروژه در نظر گرفته میشود پیشبینی کنند.
انجام پروژه 18 ماه طول کشید و آخر هر ماه قهرمانی لیست افراد درگیر در پروژه را برای تأمین اجتماعی میفرستاد و حق بیمه آنها را پرداخت میکرد. ازآنجاکه لازم است میزان تحصیلات و وظایف هر فرد در لیست بیمه مشخص شود، قهرمانی هم لیست افراد را به تفکیک تخصص و وظیفه هر کس در پروژه تهیه میکرد. بعد از اتمام پروژه منوچهر به شعبه موردنظر سازمان تأمین اجتماعی در قم رفت و درخواست دریافت مفاصاحساب کرد. بعدازاینکه منوچهر حق بیمه قرارداد را که 360 میلیون تومان تعیین شده بود را پرداخت کرد، کارشناسان شعبه به او گفتند که برای تحویل گرفتن مفاصاحسابش باید به شعبه دیگری از تأمین اجتماعی برود. او به شعبه معرفیشده رفت و با تحویل دادن مدارک مربوط به پروژه درخواست مفاصاحساب کرد. کارمندان شعبه مدارک را بررسی و اعلام کردند مفاصاحساب داده نمیشود. از نظر کارشناسان آن شعبه، لیست مربوط به افراد درست تنظیم نشده بود و آنها نمیتوانستند لیست را بپذیرند. منوچهر بارها لیست افراد پروژههای مختلف را به سازمان ارائه کرده بود اما تاکنون با چنین ادعایی از طرف سازمان مواجه نشده بود. بر اساس نظر کارشناسان، مبلغ 360 میلیون تومان که پرداخت شده بود، کافی نبود و باید ثمینسازه لیست جدیدی از افراد مشغول در پروژه را تنظیم و ارائه میکرد.
منوچهر بلافاصله شکایت خود را تنظیم کرد. شکایت او برای بررسی به هیئت بدوی رفت. منوچهر اعتقادی به هیئت بدوی ندارد. از نظر او اعضای این هیئت همان کارشناسانی هستند که در تعیین حکم اثرگذار هستند، برای همین هیچوقت رأیی در جهت تغییر حکم نخواهند داد و عملاً رفتن یا نرفتن در هیئت بدوی فرقی نمیکند. همانطور که منوچهر انتظار داشت، در هیئت بدوی تغییری در حکم تعیینشده ایجاد نشد.
شکایت منوچهر به هیئت تجدیدنظر رسید و در دفاع از خود ادعا کرد که سازمان میتوانسته از همان ابتدا که لیست ارائه شده و یا حداکثر بعد از شش ماه، اشتباه در تهیه لیست را به ما گوشزد کند نه اینکه بعد از 18 ماه بگوید که لیست را قبول ندارد. علاوه بر این عنوان کرد که سازمان میتواند از دو روش برای برطرف کردن این مشکل استفاده کند: 1- میتواند بازرسی را به محل اجرای پروژه بفرستند و به این وسیله خودش افراد را تأیید کند و 2- با نامهای به کارفرما و ارائه لیست از او بخواهد که در صورت صحت لیست، آن را تأیید نماید. سازمان از روش دوم برای تأیید لیست افراد ثمینسازه استفاده کرده بود و کارفرما هم لیست را تأیید کرده بود.
در نهایت در هیئت تجدیدنظر از قهرمانی خواستند که مدارک تحصیلی و تخصصی هر یک از افراد پروژه را ارائه کند. منوچهر مدارک خواستهشده را به هیئت تجدیدنظر تحویل داد. از نظر آنها حقوق ماهیانه برای بعضی از افراد با توجه به تحصیلات و تخصصهایی که دارند کمتر از مقدار واقعی تعیین شده بود و به طبع آن حق بیمه هم کمتر از مقدار حقیقی پرداخت شده بود. بر اساس لیست جدید مبلغ 456 میلیون تومان بهعنوان حق بیمه حقیقی تعیین شد. بهاینترتیب سازمان تأمین اجتماعی از ثمینسازه خواست 96 میلیون تومان دیگر بهعنوان حق بیمه پرداخت کند. از نظر منوچهر میزان حقوقی که در لیست اول برای افراد تعیین شده بود، کاملاً درست و متناسب با مسئولیتشان بود و نیازی به تهیه لیست دوم و پرداخت مبلغ اضافه نبود. او در جریان پیگیری این پرونده متوجه شد که اولین کسی نبوده است که از احکام عجیبوغریب تعیینشده در این شعبه خاص تأمین اجتماعی به اداره بازرسی شکایت کرده است؛ ولی چون مسئول این شعبه سابقه زیادی در تأمین اجتماعی دارد، تبصرهها و تکمادههای زیادی از بیمه میداند و برای هر یک از احکام خود میتواند یک تبصره ارائه دهد و تاکنون اداره بازرسی نتوانسته او را محکوم کند.
اندیشگاه سیاستنگاری ایران
- برای آشنایی با کتاب «درد دل کسبوکارهای مردم با سازمان تامین اجتماعی» بر روی عنوان کتاب کلیک فرمایید.
