پرسش اول: چرا دنبال برقراری دولت الکترونیک هستیم؟
دولت الکترونیک مجموعه ارتباطات الکترونیکی میان دولت، شهروندان، شرکت‌ها و کارکنان دولت را شامل می‌شود. دولت الکترونیک فناوریICT را تنها برای صرفه‌جویی در کاغذ و یا سرعت دادن به روالهای اداری به کار نمی‌گیرد.
زمانی اهداف دولت الکترونیک تحقق می‌یابد که دولت در انجام وظایفش كارا و موثرتر شود، دستيابي به خدمات دولتي تسهیل یابد، دسترسي آزاد به اطلاعات براي عموم فراهم گردد و همچنين دولت به شهروندان پاسخگو و متعهد باشد.
بنابراين، قبل از آغاز حرکت، بايد به نکات زير توجه کرد:
1. نيل به دولت الکترونيک، ارزان و آسان نيست.
2. دولت الکترونيکی تنها با وضع چند قانون و دستور سياسی محقق نخواهد شد.
3. استفاده از کامپيوتر و مکانیزه کردن فعاليتها و خدمات دولت به معنی استقرار دولت الکترونیک نیست.
4. دولت الکترونیکی بخشی از یک راه حل کلّی برای تعمیق پیوند میان دولت و شهروندان است نه تمام راه حل.
5. استقرار دولت الکترونیکی اگر فرآیندها و روالهای ناکارآمد سابق را تغییر ندهد مشکلی را حل نخواهد کرد، بلکه تنها بستر اجرایی را عوض خواهد کرد اما کمکی به تعمیق پیوند دولت و شهروندان نخواهد نمود. بنابراین دولت الکترونیک بدون مهندسی مجدد فرآیندهای کار یا همان BPR (Business Progress Reengineering) قابل تحقق نیست و اگر تحقق یابد هم بی‌فایده خواهد بود.
6. دولت الکترونيکی آرمان نهايی نيست، بلکه بايد به دنبال دولت و جامعه‌ای مبتنی بر دانایی و آگاهی بود.
با توجه به نکات فوق‌الذکر، پرهیز از تصدی‌گری دولت، شفافیت، مبارزه با فساد و از بین رفتن امضاهای طلایی، غلبه بر پیچیدگی‌های ناشی از بوروکراسی، توزیع عادلانه فرصتها، پاسخگویی و تعهد در قبال شهروندان، گسترش امنیت و رفاه عمومی، تقویت اعتماد بین دولت و شهروندان، افزایش سطح مشارکت اجتماعی مردم، باید دغدغه و انگیزه مدیران و راهبران دولت الکترونیکی باشند.
