«جوجه های یکروزه در دنیای دو روزه»

 

 

⚪️ این یک روال بسیار طبیعی در صنعت مرغداری در تمام دنیا است و جوجه‌هایی که به فروش نمی‌روند معدوم می‌شوند.

 

⚪️ معدوم‌سازی روش متداولی است. ماهی 3 میلیون قطعه جوجه خروس در کشور معدوم می‌شود ویدئویی هم بیرون نمی‌آید.

 

سخنان فوق، بخشی از توضیحات یکی از مسئولان است که اخیراً در اخبار و گزارش‌ها منعکس شد.
معدوم‌سازی (همان طور که توضیح دادند) روشی متداول در تمام دنیاست. بنابراین به نظر می‌رسد که در هر جای دیگر دنیا، اگر جوجه‌های یک روزه را یکجا معدوم کنند، مسئولان دستگاه ذی‌ربط و مدیران صنف مرتبط نیز مشابه همین توضیح را بیان خواهند کرد.

البته در آن سوی مرزها یک روش متداول هم برای حفظ قیمت محصولات کشاورزی دارند تا متضرر نشوند: محصولات مازاد را بار کشتی می‌کنند و در آب دریا می‌ریزند. (در همان حال، عده‌ای دیگر از ابناء بشر در همین کره خاکی، در فقر و گرسنگی و سوء تغذیه زندگی می‌کنند تا مبادا سرمایه‌گذاران صنایع و محصولات غذایی متضرر شوند.)

 

پرسش‌هایی برای تامّل:


1) با کدام منطق و استدلال می‌توان نشان داد که سود و زیان اقتصادی باید در صدر اولویّت‌های بشر باشد، به طوری که محاسبات سود و زیان اقتصادی، معیار نهایی در اخذ تصمیمات بشر باشد؟


2) با کدام استدلال (حتی با منطق محاسبات سود و زیان) می‌توان نشان داد که همه سود و زیان‌های بشر در همین منفعت دنیا خلاصه می‌شود؟


3) آیا دستگاه محاسباتی که روش متداولی بهتر از معدوم کردن میلیون‌ها جوجه یکروزه ندارد، می‌تواند متعلق به همان خلیفه‌ای باشد که خداوند حکیم فرشتگانش را امر به سجده برای وی کرده است؟


4) شاید آنان که در آن سوی مرزها، جوجه‌های غیرقابل فروش را "مازاد" و "دور ریختنی" کرده‌اند و معدوم کردن را روشی متداول ساخته‌اند، فقط به فکر حفظ قیمت و حاشیه سود باشند، قبله‌گاهشان بازار و معبودشان هم سرمایه باشد و لاشریک له! نه به تکلیف بندگی اهمیتی بدهند و نه رسالت خلیفةاللّهی را بر دوش خود بدانند، اما روش متداول برای انسان مؤمن و موحدی که در دستگاه یک نظام توحیدی انجام وظیفه میکند چیست یا چه باید باشد؟

 

 

?یادآوری?


پروردگار حکیم فرشتگان را امر به سجده بر آدم فرمود و آدمیزاده را بر زمین مسلط کرد، رب العالمین اجازه داد تا انسانها از گوشت انواع پرندگان و چهارپایان بخورند، اما اسراف را ممنوع کرد، رب العالمین حرام فرمود که حتی یک جاندار حلال گوشت را بی ذکر نام الله ذبح کنند؛ تا فراموش نشود که میلیون‌ها جوجه یک‌روزه و بی دفاع، بی خالق نیستند و مالک دارند. تا در محاسبات سود و زیان به یاد داشته باشیم که مالک جوجه‌های یک روزه، همان کسی که آدمیان را بر جانداران زمین مسلط ساخته، همان کسی است که مالک رزق و برکت و صاحب اختیار هر نفع و زیان است.

 

  

 حسین زاهدی