«محکوم به تسلیم»
از همان ابتدای تأسیس شرکت، مدیر آن از علویان (مدیر امور مالی) می‌خواهد که تمام گزارش‌های مالی و عملکرد شرکت را شفاف ارائه دهد. دلیلش هم منطقی است؛ مدیر شرکت می‌گوید: "ما کار خلاف قانونی نمی‌کنیم که قرار باشد چیزی را مخفی کنیم!" علویان هم بر همین اساس و بر مبنای یک دفتر، امور مالی را اداره می‌کند و طبق روال معمول، هرماه لیست بیمه افراد مشغول به‌کار را پرداخت می‌کند. تا اینکه، بازرس سازمان تأمین اجتماعی برای بررسی لیست بیمه، به شرکت مراجعه می‌کند. او نگاهی به قراردادها می‌اندازد، گزارشی می‌نویسد و می‌رود.
آخر ماه که علویان می‌خواهد لیست بیمه را اینترنتی وارد کند در کمال تعجب با پیامی مواجه می‌شود که شرکت غیرفعال است! او با تصور اشتباه سامانه تأمین اجتماعی به شعبه بیمه مراجعه می‌کند ولی کارشناس بیمه می‌گوید این گزارشی است که بازرس نوشته است.
علویان تعجب می‌کند که چطور با وجود حضور آن‌ها در شرکت، بازرس گزارش تعطیلی داده است! زمانی که مسئول مربوطه با اعتراض علویان مواجه می‌شود، می‌گوید بازرس‌های دیگری هم آمده‌اند و کارگاه شما را پیدا نکرده‌اند. علویان با خود فکر می‌کند مگر می‌شود شرکتی که مراجعات زیادی دارد را کسی نتواند پیدا کند؟! علویان نزد رئیس شعبه می‌رود اما او می‌گوید «اگر اعتراض دارید به دیوان عدالت اداری بروید»! علویان می‌داند دیوان، آخرین راه است؛ لذا از رئیس شعبه خواهش می‌کند اجازه ثبت لیست این ماه را به او بدهد تا سر فرصت، بازرسی مجدد انجام گیرد و این مشکل حل شود. اما به علویان می‌گویند امروز روز آخر است و شما باید لیست را به‌صورت معوق ثبت کنید و جریمه دیرکرد آن را هم بدهید. علویان از ثبت لیست بیمه آن ماه صرف‌نظر می‌کند. او می‌ماند با یک لیست بیمه پرداخت‌نشده و شرکتی غیرفعال.
بالأخره بعد از دوندگی‌های زیاد، موفق می‌شود تا با انجام بازرسی مجدد، شرکت را فعال ثبت کند.
اما این پایان قصه نبود!!
مسئول اداری شرکت که عضو هیئت‌مدیره است به مدت 2 ماه با شرکت دیگری همکاری و همان شرکت نیز بیمه او را پرداخت می‌کرد. به‌همین دلیل شرکت نوین زیست کالا حق بیمه او را در این دو ماه، با کارکرد صفر می‌نویسد. اما زمانی که احکام بیمه به‌صورت سالیانه اعلام گردید برای این دو ماه، جریمه منظور شده بود. علویان بازهم به شعبه مراجعه کرد. صحبت‌هایی که بین کارشناسان بیمه ردوبدل شد نشان می‌داد این اشتباه سازمان در مورد شرکت‌های دیگر هم پیش آمده است. بعد از پیگیری‌ها و اعتراض علویان به سازمان، هیئت بدوی تشکیل و رأی صادره نشان می‌داد که شرکت، بدهی به سازمان ندارد.
اما بعد از گذشت 6 ماه، طبق محاسبات 6 ماهه سازمان، 6 ماه بدهی باز برای همان فرد اعمال شده بود. علویان بازهم همان توضیحات را به کارشناس بیمه ارائه داد. ولی کارشناس گفت: "امروز، روز آخر اعتراض است" و نامه‌ای با امضای رئیس شعبه به او نشان داد و ادامه داد: "طبق این نامه موظف هستیم روز آخر اعتراض، اعتراضی قبول نکنیم." علویان معتقد بود حتی اگر ساعت آخر اعتراض هم باشد باید به کارش رسیدگی کنند چراکه در فرصت قانونی قرار دارد. در نهایت اعتراض علویان قبول واقع نشد و هنوز هم بدهی به‌حساب شرکت منظور است و هرروز به آن جریمه تعلق می‌گیرد. علویان معتقد است که باید این جریمه را بپردازند تا بتوانند شرکت را نگهدارند؛ هرچند که این آخرین مشکل آن‌ها با سازمان تأمین اجتماعی نخواهد بود ...
اندیشگاه سیاست‌نگاری ایران
- برای آشنایی با کتاب «درد دل کسب‌وکارهای مردم با سازمان تامین اجتماعی» بر روی عنوان کتاب کلیک فرمایید.
